Goed nieuws en slecht nieuws…

Positief als we zijn, als eerste, het eerstgenoemde, het goede bericht. Vanmiddag de eerste gladhaar goudagouti cavia jongen mogen begroeten. (Officieel moeten we normaalhaar zeggen.) Dat zijn de eersten weer in deze variant sinds maart 2004. Ik heb echter al die jaren in de tussentijd nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik deze van origine wildkleur bij de cavia’s nog altijd de mooiste heb gevonden. Toen de kinderen met dozen vol bekers, gewonnen door onder andere deze diertjes naar huis gingen en ik met een veel kleiner bekertje of vaantje. Desalniettemin was ik er zijdelings toch wel mee betrokken en lekker bezig. Sinds die tijd hebben er regelmatig nog wel hier achter het huis cavia’s gehuisvest gezeten. Een enkel diertje voor mezelf voor de “gezellie”, of die van onze Coen in afwachting van zijn hok. Enfin, mijn voorliefde voor deze haarvariëteit en kleurslag was blijkbaar toch zo goed blijven hangen dat ik van onze Coen voor mijn verjaardag een mooi jong zeugje kreeg uit een erg goede stam. Hij was daarvoor toen helemaal afgezakt naar Zuid-Limburg. Jammer genoeg had het zeugje tussen het moment van aankoop en ophalen een paar scheuren in de oortjes opgelopen, wat haar niet meer showbaar maakte. Het mankement werd met een korting bedongen. Het was immers niet te verdoezelen met het “uitgekiend” plakken van het pleistertje met kooinummer om het maar eens uit te duiden. Iets wat overigens elke zichzelf respecterende en kennende keurmeester ook wel weet. Maar goed, drie prachtige al forse jongen met mooie kopjes en oortjes. Die nog een beetje geplakt zitten. Maar waarvan we vanuit de ervaring weten dat het nog wel goed komt. Met Coen had ik een wedstrijdje welke van onze zeugjes het eerst zou werpen. Die wedstrijd had hij al gewonnen. En weekje terug nu. 1-0. In aantallen is de stand dan wel 3-3, maar toch. Hoewel zijn fokdoel nog steeds het terugbrengen is van de schildpad cavia op de Nederlandse kaart heeft hij een geweldig mooie driekleur gefokt. Met een kleurverdeling als uit het boekje. Zo mooi kun je hem niet tekenen. Echt.
Het tweede deel van het bericht betreft een nieuwe vogelgriep uitbraak in Hekendorp welke vandaag bekend werd gemaakt. Omstreeks dezelfde tijd als ik de jongen van hierboven ontdekte. Dat was rijkelijk laat voor mijn normale doen, maar dat komt omdat ik zelf ook niet helemaal vrij was van een griepje. Ondanks de mooie jaarlijkse griepspuit. Niet helemaal vrij is een understatement, zeg maar strontziek. Maar deze vogelgriep is al helemaal niet om mee te spotten. Het blijkt een hoge pathogene variant te zijn. Welke ook besmettelijk is voor de mens. De komende 72 uur wordt onderzocht en horen we meer. Tot die tijd ophokplicht en vervoerverbod etc. Voor 10 kilometer rondom Oudewater blijven nog meer verscherpende maatregelen voor 30 dagen inclusief vervoersverbod van kracht. En dan komt het toch dichtbij zo op de grens van Utrecht en Zuid Holland. Het roept bij mij en die liefhebbers die nét iets langer meelopen dan een blauwe maandag toch herinneringen op aan bijvoorbeeld maart 2001 (ik moest het even opzoeken) aan showtjes waar alleen plots alleen konijnen mochten komen, en de kippies en verwant dus niet welkom waren. Onze liefhebberij kent haar eigen verantwoordelijkheid dan ook weer wel, want ik weet dat er konijnen annex kippenfokkers waren die dan toch ook maar veiligheids halve zelf ook wegbleven. Ik hoop stiekem dat het voor onze komende verenigingsshow geen consequenties al hebben. Maar ben nog meer bezorgd voor hen die hiermee hun boterham moeten verdienen. We duimen. U ook?